Translate

Een geheel eigen stijl

Nou, dat is hem dan. THE MAN HIMSELF oftewel Chris-dus.




Hij is een soort dandy, maar toch weer net niet; een metro-man, maar dan net even anders. Hyper intelligent, een gevoel voor kleur en compositie, met een uitgesproken smaak en heel eigen stijl. Deze man valt eigenlijk niet in een hokje te plaatsen. Dat maakt hem bijzonder, maar soms lastig.



Want zoals je weet zijn hokjes handig; aan elk hokje kleeft een lijst regels en afspraken en gebruiksaanwijzingen. En dat is dus nou net waar hij niet op zit te wachten. Het enige hokje waar hij vrijwillig ingaat is waarschijnlijk het pashokje bij zijn favoriete kledingzaak.

Deze man heeft een uniek zelfbeeld. Echt bijzonder en zo vol zelfvertrouwen. Wat dan weer leuk kan zijn als hij het pashokje uitloopt met een getailleerd t-shirt voor de jonge generatie, welke niet berekend is op de wat oudere buikmaten.
"Dit vind ik echt een leuk shirt, wat vind jij?", vraagt hij mij. Hij kijkt er ook zo gelukkig bij. Een nieuwe kleding aanwinst is als een verborgen schat vinden voor een piraat. "Tja...." is alles wat ik even uit kan brengen. En een paar tellen later: " Is het niet te strak?". "Nee hoor, dat hoort zo!", antwoord hij stellig.

Uit het pashokje ernaast komt een begin twintiger met hetzelfde shirt aan. Door de stretch stof vallen alle zes de packs van zijn sixpack te zien. Geen grammetje vet op de verkeerde plek (zucht). Ik kijk van hem naar mijn lief en weer terug. En terwijl manlief nog nietsvermoedend zichzelf met veel plezier staat te bewonderen in de passpiegel, wijs ik hem op zijn buurman: "Kijk schat, zo hoort 'ie te staan". En ja hoor, heb ik alle plezier vergalt. Mijn lief bekijkt het verschil, neemt een spurt naar zijn pashokje en zo staan we ineens weer buiten de winkel. 

Dagen later probeer ik er voorzichtig op terug te komen. Op die buikmaat. Maar daar is al een prachtig antwoord op van THE MAN HIMSELF: "Nee hoor, ik ben juist afgevallen, echt waar. Mijn broeken zakken echt letterlijk van mijn reet, kijk maar.
En demonstratief trekt hij de achterkant van zijn jeans wat omlaag. Ik krijg hem maar niet uitgelegd dat de tailleband van diezelfde broek vroeger over zijn buik (navel) kwam. En ik moet toegeven, op alle plekken valt manlief af, behalve op de buik. Daar past de broek niet meer overheen, maar probeert eronder naarstig houvast te vinden. Dus zakt de broek af. 

Hopeloze discussie trouwens, want een man van zijn kaliber heeft gewoon gelijk, ook als hij het niet heeft. :-)

Geen opmerkingen: