Doorgaan naar hoofdcontent

Samen delen is nog leuker


Als ik een liedje hoor, een kunstwerk, dansuitvoering, film bekijk, een boek of verhaaltje lees....welk type uiting het ook is, de maker heeft er een stuk van zichzelf ingelegd. Noem het gevoel, passie, hart of emotie. Het is niet helemaal grijpbaar en toch ervaar je het. Een soort vonk, die soms zomaar kan overspringen. 
Als bij mij zo'n vonkje overspringt, kan ik er heel blij van worden, wervelt het in mij tot het door mij heen tot uiting wil worden gebracht. 

Met mijn schrijfsels hoop ik ook vonkjes te mogen delen, die in jou iets aanwakkeren wat er al lang was. Misschien iets waar je lang niet aan gedacht hebt, of waar je ineens met een nieuwe blik naar kunt kijken. Kijk toch eens wat er allemaal in jou leeft, mooi mens. 

En weet je wat mij ook blij maakt? Als ik door jou 'aangestoken' mag worden met passie, emotie, gevoel en hart. Daarom heb ik een vraag voor jou:

Waarover zou jij willen lezen hier? Iets wat met de mens en het leven te maken heeft, liefst iets wat je raakt, maar waarover je zo weinig kunt vinden. Of iets over die kwetsbare delen van een mens, waarover we vaak niet zo makkelijk praten. Wat mag ik voor jou in een verhaal scheppen? Waarover mag ik voor jou en alle lezers een beeld schilderen in letters? 

Mailen? Scroll helemaal naar de onderkant van de pagina, daar vind je een contactformulier. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Welvaart of welzijn

Losgezongen van mens zijn Ik bekeek onlangs een video van een gesprek met  drie Nederlandse psychiaters over de staat van de geestelijke gezondheidszorg in een neoliberale samenleving. Daar werden een aantal bevindingen gedeeld die bevestigden wat voor de weldenkende mens al decennia helder is. Door een samenleving die zich richt op individualisme in een context van oneindige economische groei en toenemende winsten komen steeds meer mensen (en vooral jongeren) in geestelijke nood. De wachtlijsten voor geestelijke zorg zijn zorgwekkend en de geboden hulp helpt niet echt. Verbijsterend is het om een psychiater te horen zeggen dat ze zelf steeds meer erkennen dat ook de zorg zich laat leiden door die individualisme. En dat de psychiaters niet weten hoe de psyche werkelijk werkt.  Enkele tientallen jaren geleden werkte ik in die zorg. En toen was die tendens al duidelijk zichtbaar. Zorg werd tot iets wat binnen het economisch model moest passen. Kosten en baten moesten toen al gem...

Genoeg is genoeg

Alles heeft een grens. De beste les in het leven is het leven zelf. Je hoeft het alleen maar te zien. En dan bedoel ik niet met je ogen, of met je brein. Het doet mij denken aan een beroemde quote uit het boek "De kleine prins" van Antoine de Saint-Exupéry: “ Het is alleen met het hart dat men eerlijk kan zien. Wat essentieel is, is onzichtbaar voor het oog. ” Met je ogen en je brein ben je als mens naar de buitenwereld gericht. Het oog haalt beelden binnen en het brein vertaalt deze. Maar het brein is beperkt, het luistert niet vanzelf naar het hart. Het brein wil de grote held uithangen en dicteren hoe het is, hoe het hoort te zijn. Daarom legt het overal een label, een oordeel op. Totdat het hart eens de ruimte krijgt om te spreken. Vaak is dat zacht, kort maar krachtig, als je het horen wil en kan. Boven één van mijn blogposts stond de subtitel " Ik dacht dat ik moest geven om te ontvangen ". En laat dat nu net mijn grootste levensles zijn, naast al die andere l...

Ontwapende ontwaking

 Geloof jij in goed of kwaad? Het leven is magisch, een echt wonder. Als je alleen al kijkt naar hoe een baby ontstaat. Onder de microscoop gezien is het adembenemend mooi hoe er een soort dans tussen eicel en zaadje plaatsvindt. Het zaadje is helemaal niet de patriarchale agressor die zich bruut een weg door de eicel wrikt. Nee, als het juiste zaadje de eicel benaderd ontstaat er een trilling in de eicel, en er volgen bewegingen, als een soort ritmische dans tussen beiden, waarbij uiteindelijk de eicel bepaald of het zaadje haar barrière, haar grens door mag gaan. Zij opent zich voor het zaadje. En daar volgen nog veel meer magische momenten op. Na de bevruchting, het samensmelten van het vrouwelijke en het mannelijke aspect, deelt de cel zich, en nog eens, nog eens, alsmaar verder. Het deelt zich in identieke kopieën van de bevruchte cel, waarbij elke cel dezelfde genetische inhoud en daarmee blauwdruk voor het leven in zich draagt. En toch pakt uiteindelijk elke cel slechts een ...