Wat ik met je delen wil....

 Conformeren versus vrije expressie Jouw waarde is een vast gegeven, je geboorterecht. Het is de kern van je essentie, jij bent die waarde. Niets of niemand bepaalt je waarde. En niets of niemand kan iets afnemen van of toevoegen aan je waarde. Het is jouw sprankel, jouw innerlijke vlam. Het geeft je richting, sturing en vervulling. Ik noem het Liefde, een universele wet van eenheid, heelheid. Daarmee in verbinding zijn betekend dat je de mogelijkheid hebt om je balans te vinden, ongeacht in welke omstandigheid of omgeving je je bevindt. Het activeert je innerlijke kompas, je 'voelsprieten' of intuïtie. Met de Liefde als drijvende kracht heb je de universele wetten in je hart gegrift staan: integriteit, oprechtheid, compassie, vrijheid, flow en creatie. Deze wetten zorgen ervoor dat je diep geworteld bent in jezelf; welke storm er ook om je heen raast het raakt je niet. Wat niet van jou (Liefde) is laat je los. Je houdt je energie in balans met het leven wat door jou heen gaat:...

Ik zal net zes jaar zijn geweest, in de eerste klas van de lagere school (in de jaren '70) toen zich het volgende voordeed.  Mijn ouders haalden elke vrijdag melk bij een lokale boer. En ik mocht vaak mee. Elke vrijdag als ik mee mocht, genoot ik met volle teugen van de dieren (koeien, kalfjes, kippen en kuikens, konijnen, katten en de hond) en de relaxte manier van doen van de boer en zijn vrouw. Na de koeien en kalfjes aaien en alle andere dieren bekijken, kreeg ik altijd wat te drinken in de woonkeuken die behaaglijk warm gestookt werd met de houtkachel met dansende vlammetjes achter de kleine ruitjes. Daar zat ik dan rozig van de warmte en plezier te luisteren naar de pratende volwassenen. Die bezoekjes gaven veel energie en het liefste had ik daar gewoond.  In de eerste klas van de lagere school vroeg de juf aan de kinderen te vertellen over hun huis. Ik vertelde niet over mijn feitelijke huis, maar over daar waar ik mij ten diepste thuis voelde, dat was de boerderij. Ik ...