Woordenbrij, gehusseld door mij

't eerste schrijfsel in de rij
kwam er als laatste bij
Onderaan is dus 't begin
Of begin gewoon middenin

The kingdom of the mind

builded on thought constructions

as a fictive container of Self.

It created an upside down world

in which Self does not contain all

but is contained within 

constrains of the mind.

You can not leave that kingdom

there's nothing to do, just see, 

be aware of its movements

and it will let you go

Jouw mening is soms als een jas
die ik in 't geheel niet pas
het zit mij niet fijn
het sluit wat te nauw
dat klopt want die jas
is een mening van jou

***

Mijn voelen is net wat ik zeg
waar ik meteen nadruk op leg
niet iets wat jij moet dragen
of telkens maar bevragen
het mag er helemaal zijn
want dat voelen, dat is mijn’

***

Maak van mij niet jouw kopie
want het is niet gelijk wat ik zie
al hebben wij beiden twee ogen
en een redelijk zichtvermogen
verschillen wij toch in perceptie
want jij kijkt vanuit jouw dimensie

***

Jij moet ‘t zelf maar weten
hoe of je de wereld beziet
en hoe je mijn visie beoordeelt
het verandert mijn blik echter niet
Ik aanvaard dat ik geheel anders
gewoon mijzelf mag zijn
Blijf jij dus maar jij
want er is al een mij
dan luister je maar niet 

Vroeger was niet alles beter
Morgen wordt niet alles beter
Er is alleen maar NU

telkens weer
nu

en nu

en nu

Dat wat is
is er
hoe ik het ook benoem

Perspectiefloos
zonder labels
ervaren
aanvaarden
meebewegen
of gewoon niets
ZIJN

Ik keek laatst naar de tuin

en dacht: Daar moet wat in.

Er stonden heel veel potten leeg;

dat was niet naar mijn zin.

Met aarde en wat zaadjes

werd een moestuinbak gevuld.

En dan begint het wachten;

dat vergt best wat geduld.

Dagelijks even kijken

of er iets groens ontspruit.

En ja na zeven dagen

stak er een sprietje uit.

Na nog eens zeven dagen

was heel de bak al vol,

met sprieten, blaadjes, steeltjes

en ook een kleine knol.

Met liefde geef ik water

en soms een beetje mest.

En als wat opkomt eetbaar is,

dan smaakt het mij weer best.

(een ouwetje uit 2011)

Er is altijd iets
dat trekt of duwt
Of duw en trek ik zelf
en beweegt het leven
met mij mee?

Verlangen en angst
is een dualistisch paar
waartussen een 'ik' heen
en weer beweegt
als de slinger
van een klok

Zonder context geen detail

Er zat een haakje aan de muur
zomaar ergens.
Het trekt mijn aandacht;

Ik ga er helemaal in op,

dat haakje.

Waarom is het daar?

Waar dient het toe?

Wie zou het daar
gehangen hebben?

Dan realiseer ik mij
dat zonder die muur
dat haakje daar
niet kon hangen.

Woorden
een brei
veel letters
op een rij
dansen op de
golven van het brein
totdat ik ze als drenkelingen
in mijn gedachten hijs

Niet lang erna
ben ik bezwaard
omringd door oude
en nieuwe verhalen
de letters gooi ik overboord

om erna rap mijn anker op te halen

Dacht ik nou jou
of dacht jij mij
of dachten wij ons allebei

Mijn hoofd gaf er
een label aan
Zo kwam jij los
van mij te staan

Maar als ik stil
voorbij die woorden
ervaar wat of er is
zijn er geen labels meer
om te verwoorden
gewoon pure belevenis

Standhouden door buigzaamheid

Het gras blijft niet liggen
na de storm

Meebewegen met het ritme
van dat wat is

Ademvol
aandachtvol
ervaren

meer niet