Doorgaan naar hoofdcontent

Woordenbrij, gehusseld door mij

't eerste schrijfsel in de rij
kwam er als laatste bij
Onderaan is dus 't begin
Of begin gewoon middenin


Je drukt een label op mij
Onbenaderbaar, ontoegankelijk
Wat is het dat je wilt naderen?
Waartoe wil je toegang?

Mijn hart heeft geen draaideur
Maar een deur met een slot
En ik heb de sleutel

Want ik besluit
Of ik je toe wil laten
Niet jij

Het is niet jouw hart
Mijn hart is geen openbaar terrein
Mijn hart is mij heilig
Ik bescherm mijn hart

Wees mij gelijkwaardig
Zonder maskerade
Zonder façade

Kom in liefde
En ik open mijn hart





Once, I lived in a box
Trying to find solutions in order to grow
So I tried to think outside of the box
It kept me occupied for a while
But found myself still confined in a box

Then, one day, I stood up for myself
And took a step outside of the box
Now I could breathe
All this space and opportunities
to move anywhere

As I turned around to see
what has kept me stuck
I found nothing there
It has only been a thought



Return of the Light

A while ago Evil told her mate:
"You know I hate the light".
I knew she meant it
in a symbolic way;
they talked about
my Light.

Now I know I could
use her darkness to see
the reflection of my Light.
And so, now it's time
to set straight
my boundaries.
No is No.

And then
I let it all go.
I am
on my way
to my dream
fullfillment.





Mijn schip ligt in de branding
het ligt daar wat te rusten
het zag in al die jaren
zo vele vele kusten

Het legde aan in havens
waar hoop op waarheid scheen
maar op de kades bleek
dat alles weer verdween

Nu ligt het wat te rusten
om na hervonden zin
de zeeën te verkennen
en de waarheden daarin

Je weet, het is een metafoor
voor het volgen van mijn pad
die ik door al de havens
ietwat vergeten had


The kingdom of the mind
builded on thought constructions
as a fictive container of Self.
It created an upside down world
in which Self does not contain all
but is contained within 
constraints of the mind.

You can not leave that kingdom
there's nothing to do, just see, 
be aware of its movements
and it will let you go



Jouw mening is soms als een jas
die ik in 't geheel niet pas
het zit mij niet fijn
het sluit wat te nauw
dat klopt want die jas
is een mening van jou

***

Mijn voelen is net wat ik zeg
waar ik meteen nadruk op leg
niet iets wat jij moet dragen
of telkens maar bevragen
het mag er helemaal zijn
want dat voelen, dat is mijn’

***

Maak van mij niet jouw kopie
want het is niet gelijk wat ik zie
al hebben wij beiden twee ogen
en een redelijk zichtvermogen
verschillen wij toch in perceptie
want jij kijkt vanuit jouw dimensie

***

Jij moet ‘t zelf maar weten
hoe of je de wereld beziet
en hoe je mijn visie beoordeelt
het verandert mijn blik echter niet
Ik aanvaard dat ik geheel anders
gewoon mijzelf mag zijn
Blijf jij dus maar jij
want er is al een mij
dan luister je maar niet 




Vroeger was niet alles beter
Morgen wordt niet alles beter
Er is alleen maar NU
telkens weer
nu
en nu
en nu


Dat wat is
is er
hoe ik het ook benoem


Perspectiefloos
zonder labels
ervaren
aanvaarden
meebewegen
of gewoon niets
ZIJN



Ik keek laatst naar de tuin
en dacht: Daar moet wat in.
Er stonden heel veel potten leeg;
dat was niet naar mijn zin.

Met aarde en wat zaadjes
werd een moestuinbak gevuld.
En dan begint het wachten;
dat vergt best wat geduld.

Dagelijks even kijken
of er iets groens ontspruit.
En ja na zeven dagen
stak er een sprietje uit.

Na nog eens zeven dagen
was heel de bak al vol,
met sprieten, blaadjes, steeltjes
en ook een kleine knol.

Met liefde geef ik water
en soms een beetje mest.
En als wat opkomt eetbaar is,
dan smaakt het mij weer best.

(een ouwetje uit 2011)




Er is altijd iets
dat trekt of duwt
Of duw en trek ik zelf
en beweegt het leven
met mij mee?

Verlangen en angst
is een dualistisch paar
waartussen een 'ik' heen
en weer beweegt
als de slinger
van een klok



Zonder context geen detail

Er zat een haakje aan de muur
zomaar ergens.
Het trekt mijn aandacht;
Ik ga er helemaal in op,
dat haakje.

Waarom is het daar?
Waar dient het toe?
Wie zou het daar
gehangen hebben?

Dan realiseer ik mij
dat zonder die muur
dat haakje daar
niet kon hangen.





Woorden
een brei
veel letters
op een rij
dansen op de
golven van het brein
totdat ik ze als drenkelingen
in mijn gedachten hijs

Niet lang erna
ben ik bezwaard
omringd door oude
en nieuwe verhalen
de letters gooi ik overboord
om erna rap mijn anker op te halen




Dacht ik nou jou
of dacht jij mij
of dachten wij ons allebei

Mijn hoofd gaf er
een label aan
Zo kwam jij los
van mij te staan

Maar als ik stil
voorbij die woorden
ervaar wat of er is
zijn er geen labels meer
om te verwoorden
gewoon pure belevenis



Standhouden door buigzaamheid

Het gras blijft niet liggen
na de storm

Meebewegen met het ritme
van dat wat is

Ademvol
aandachtvol
ervaren

meer niet








Reacties

Populaire posts van deze blog

Welvaart of welzijn

Losgezongen van mens zijn Ik bekeek onlangs een video van een gesprek met  drie Nederlandse psychiaters over de staat van de geestelijke gezondheidszorg in een neoliberale samenleving. Daar werden een aantal bevindingen gedeeld die bevestigden wat voor de weldenkende mens al decennia helder is. Door een samenleving die zich richt op individualisme in een context van oneindige economische groei en toenemende winsten komen steeds meer mensen (en vooral jongeren) in geestelijke nood. De wachtlijsten voor geestelijke zorg zijn zorgwekkend en de geboden hulp helpt niet echt. Verbijsterend is het om een psychiater te horen zeggen dat ze zelf steeds meer erkennen dat ook de zorg zich laat leiden door die individualisme. En dat de psychiaters niet weten hoe de psyche werkelijk werkt.  Enkele tientallen jaren geleden werkte ik in die zorg. En toen was die tendens al duidelijk zichtbaar. Zorg werd tot iets wat binnen het economisch model moest passen. Kosten en baten moesten toen al gem...

Genoeg is genoeg

Alles heeft een grens. De beste les in het leven is het leven zelf. Je hoeft het alleen maar te zien. En dan bedoel ik niet met je ogen, of met je brein. Het doet mij denken aan een beroemde quote uit het boek "De kleine prins" van Antoine de Saint-Exupéry: “ Het is alleen met het hart dat men eerlijk kan zien. Wat essentieel is, is onzichtbaar voor het oog. ” Met je ogen en je brein ben je als mens naar de buitenwereld gericht. Het oog haalt beelden binnen en het brein vertaalt deze. Maar het brein is beperkt, het luistert niet vanzelf naar het hart. Het brein wil de grote held uithangen en dicteren hoe het is, hoe het hoort te zijn. Daarom legt het overal een label, een oordeel op. Totdat het hart eens de ruimte krijgt om te spreken. Vaak is dat zacht, kort maar krachtig, als je het horen wil en kan. Boven één van mijn blogposts stond de subtitel " Ik dacht dat ik moest geven om te ontvangen ". En laat dat nu net mijn grootste levensles zijn, naast al die andere l...

Ontwapende ontwaking

 Geloof jij in goed of kwaad? Het leven is magisch, een echt wonder. Als je alleen al kijkt naar hoe een baby ontstaat. Onder de microscoop gezien is het adembenemend mooi hoe er een soort dans tussen eicel en zaadje plaatsvindt. Het zaadje is helemaal niet de patriarchale agressor die zich bruut een weg door de eicel wrikt. Nee, als het juiste zaadje de eicel benaderd ontstaat er een trilling in de eicel, en er volgen bewegingen, als een soort ritmische dans tussen beiden, waarbij uiteindelijk de eicel bepaald of het zaadje haar barrière, haar grens door mag gaan. Zij opent zich voor het zaadje. En daar volgen nog veel meer magische momenten op. Na de bevruchting, het samensmelten van het vrouwelijke en het mannelijke aspect, deelt de cel zich, en nog eens, nog eens, alsmaar verder. Het deelt zich in identieke kopieën van de bevruchte cel, waarbij elke cel dezelfde genetische inhoud en daarmee blauwdruk voor het leven in zich draagt. En toch pakt uiteindelijk elke cel slechts een ...