Doorgaan naar hoofdcontent

Nog nooit gehoord van Venus, laat staan Mars


Misschien heb jij er al wel eerder van gehoord? 
Mannen komen van Mars en Vrouwen komen van Venus.
Ikzelf hoorde die zin tien jaar geleden al en rende toen meteen naar de boekwinkel om een exemplaar van het gelijknamige boek aan te schaffen. Hehe, dacht ik, eindelijk een document die de beide seksen wat nader tot elkaar kan brengen. Want toen al was ik er van overtuigd dat denken en praten bij mannen en vrouwen totaal niet op een zelfde manier gaat. 
En nadat ik het boek gelezen had, heb ik natuurlijk pogingen ondernomen om THE MAN bij te spijkeren in de materie die ik mijzelf eigen had gemaakt met dit boek, de nieuwe bijbel voor de echte emancipatie van de mens. 

En dat had ik beter niet kunnen doen. Verloren moeite, verloren strijd, onbegonnen werk. THE MAN vindt zulke ideeën klinkklare onzin en weigert er naar te luisteren, laat staan dat hij ooit zelf het boek gaat lezen.
Maar ik ben erin blijven geloven, al stap ikzelf nog vaak genoeg in dezelfde valkuilen als het gaat om miscommunicatie tussen mannen en vrouwen.
Als ik naar een kookprogramma kijk en het water me in de mond loopt, ben ik geneigd het gevoel te delen: "Ik zou best een lekker hapje lusten".FOUT!!! 
THE MAN staat niet lang daarna op van de bank om een kwartier later na veel gerommel in de keuken terug te komen met ovenwarme zelfgefabriceerde hapjes met geroosterd brood, tomaat, kaas en kruiden.
Tja, zeg dan maar eens dat je dat niet bedoelde, maar dat je alleen maar een gevoel wilde delen. 

THE MAN is er ook heilig van overtuigd dat hij nooit denkt, geen last heeft van emoties en al helemaaaaaal niet van stemmingswisselingen. Hij is in staat om schreeuwend te antwoorden dat hij "HELEMAAL NIET SCHREEUWT''. 
Als hij vrouwen hoort roddelen over een andere vrouw, reageert hij met: "Dat moet je niet doen, daar houd ik niet van. Jullie vrouwen zijn allemaal even erg." Zo hadden een vriendin en ik een gesprek over de eigenaardigheden van een andere vrouw. THE MAN ving dat op en veroordeelde het zwaar. Nee, zoiets zou hij noooooooit doen.
Twee weken daarna hoorden mijn vriendin en ik hem met z'n maatje een soortgelijk gesprek voeren over dezelfde vrouw........ We keken elkaar met verbazing aan en begonnen toen te lachen. Apart is aan dit verhaal dat THE MAN zich er om wat voor reden dan ook niets van kan herinneren. 



Nee, vrouwen zijn niet meer of minder waard, echt niet. Ik denk wel dat vrouwen wat meer moeite mogen doen. ...........Nee, niet wat je denkt.........gewoon meer moeite doen om te begrijpen dat mannen het onderscheid nooit op dezelfde manier kunnen zien.......juist omdat ze anders zijn.......
Volg je het nog? Als het antwoord ja is, ben je een vrouw of heb je wel het eerder genoemde boek gelezen.

Als twee mensen niet op gelijke wijze communiceren, kan dat lastig zijn. Bijvoorbeeld bij onderhandelen. De ene wil wat en probeert de ander van het nut te overtuigen. De ander wil het misschien niet of op een andere manier en voila, de start van een onderhandeling is daar.



Vandaag hebben THE MAN en ik ook een poging tot onderhandelen gedaan en beiden moeten we dan 'water bij de wijn doen'. Al geruime tijd vind hij dat wij dringend een fitness apparaat nodig hebben. En dan niet zomaar een apparaat, maar een heuse crosstrainer. Want beiden moeten we eigenlijk meer aan bewegen doen en hij geeft dan als antwoord: "Als ik nou een crosstrainer had, zou ik wel elke dag trainen." en "Kwaliteit kost nu eenmaal geld. Als je een goedkopere neemt issie binnen het jaar verrot, zal je zien."
Die dingen kosten variërend tussen de 250 en 1200 euro (en er zullen er gerust nog duurdere zijn) en dat is nou net een bedrag die ik niet op de gok uitgeef. 
"Als je hem eenmaal hebt, train je een paar weken en dan staat het dure apparaat te niksen in huis, net als al die andere dingen die je zo ontzettend nodig had", probeer ik nog, maar nee hoor THE MAN is overtuigd en houdt dit onderwerp langer vast dan de broodnodige broodbakmachine (die we overigens nooit gekocht hebben).
Nu ikzelf mijn leefstijl aan het omgooien ben en meer moet/wil bewegen is dat voor manlief een leuke aanleiding om het nut van een crosstrainer aan te zwengelen.En dat ging als volgt.......


"Hoeveel heb jij nog op je bankrekening staan?"
"Geen idee, dan moet je even kijken."
THE MAN probeert in te loggen, verstaat bij de code een b waar het j moet zijn (zijn rechteroor is verstopt en ik praat onduidelijk, zegt hij) en zegt dat ik nu maar zelf in moet loggen anders blokkeert de boel.
Ik sta zuchtend op, was net lekker met een breiwerkje bezig en nog uit mijn doen omdat het uurtje wandelen niet goed ging.
"Hoezo moet je weten wat er op de rekening staat?"
"Omdat ik nog geld van je tegoed heb, die ik verdiend heb."
"Dat had je toch uitgegeven aan boodschappen?"
"Juist, dus heb ik dat van jou weer tegoed."
"Wat wil je er mee doen dan? Heb je nu een goede statief gevonden?"
"Ik wil een crosstrainer kopen, die is nu in de aanbieding."
"Dat zal wel."
"Kijk nou gelijk maar even mee."
"Nee, ik vind dat te duur en laat me niet dwingen."

En terwijl hij weer naast me op de bank gaat zitten begint hij met een inleidend gesprek:
"Ik heb online wat onderzoek gedaan naar duurzaamheid en kosten van een goede crosstrainer en als je er eentje wil die een tijdje meegaat, moet het vliegwiel minstens 20 kg wegen."
"Zal wel erg duur zijn."
"Nou heb ik bij Kettler op de website gekeken en de prijzen vergeleken met die van Wehkamp. Ik zag er eentje met een vliegwiel van 22 kg."
"Zal dus wel duur zijn?"
"Bij Kettler kost die normaal 1000 euro."
"Dat zeg ik net, zal wel heel duur zijn."
"Maar nu is die in de aanbieding voor maar 650 euro."
"Ja, dat zeg ik net, dat is dus best duur."

Zuchtend stond THE MAN op van de bank. "Met jou valt echt niet te praten, je wil niet eens luisteren of kijken." Al mopperend liep hij richting trap. "Ik hoor het al weer, je bent in een pest stemming."
Ik riep hem na: "Ik vind het gewoon te duur en jij moet niet zo drammen." Hij droop af naar boven om achter de pc te kruipen, niet al te vrolijk.

Na een half uur bedacht ik dat ik geen zin had in gesjacherijn vandaag en ging ook naar boven. 
"Nou, laat me die crosstrainer eens zien dan."
THE MAN had de website zo weer gevonden.
"Ik vind het nog steeds heel veel geld lieverd."
"Ja, maar je kunt natuurlijk een lichtere nemen, maar die is dan eerder versleten."
"Of misschien niet, als je na vijf weken het niet meer gebruikt gaat het langer mee."

THE MAN had al een alternatief gevonden voor een behoorlijk lager bedrag en onze 'onderhandeling' werd besloten met de aankoop van het compromis apparaat. Hij blij met zijn aankoop, ik blij met de goede vrede en samen zijn we tevreden aan de koffie gegaan. Waar de man eerst nog mopperde dat hij misschien wel niet ging wandelen vandaag, toen ik hem uitnodigde samen te gaan, was hij nu ineens bereid de frisse buitenlucht te trotseren.

Tjee, zeg, dat ging wel makkelijk vind je niet? Beetje nemen, beetje geven, beetje teugels vieren, beetje mopperen en voor je het weet krijg je allebei een beetje je zin. Hij heeft een apparaat kunnen kopen en ik heb de prijs kunnen temperen. Of ben ik er met open ogen ingelopen????? Ach, het maakt niet uit.


Toch blijft het een raar soort.....mannen.

(hieronder zijn antwoord toen ik mijn camera op hem richtte........ "Zet dit maar op de foto".)



Reacties

Populaire posts van deze blog

Welvaart of welzijn

Losgezongen van mens zijn Ik bekeek onlangs een video van een gesprek met  drie Nederlandse psychiaters over de staat van de geestelijke gezondheidszorg in een neoliberale samenleving. Daar werden een aantal bevindingen gedeeld die bevestigden wat voor de weldenkende mens al decennia helder is. Door een samenleving die zich richt op individualisme in een context van oneindige economische groei en toenemende winsten komen steeds meer mensen (en vooral jongeren) in geestelijke nood. De wachtlijsten voor geestelijke zorg zijn zorgwekkend en de geboden hulp helpt niet echt. Verbijsterend is het om een psychiater te horen zeggen dat ze zelf steeds meer erkennen dat ook de zorg zich laat leiden door die individualisme. En dat de psychiaters niet weten hoe de psyche werkelijk werkt.  Enkele tientallen jaren geleden werkte ik in die zorg. En toen was die tendens al duidelijk zichtbaar. Zorg werd tot iets wat binnen het economisch model moest passen. Kosten en baten moesten toen al gem...

Genoeg is genoeg

Alles heeft een grens. De beste les in het leven is het leven zelf. Je hoeft het alleen maar te zien. En dan bedoel ik niet met je ogen, of met je brein. Het doet mij denken aan een beroemde quote uit het boek "De kleine prins" van Antoine de Saint-Exupéry: “ Het is alleen met het hart dat men eerlijk kan zien. Wat essentieel is, is onzichtbaar voor het oog. ” Met je ogen en je brein ben je als mens naar de buitenwereld gericht. Het oog haalt beelden binnen en het brein vertaalt deze. Maar het brein is beperkt, het luistert niet vanzelf naar het hart. Het brein wil de grote held uithangen en dicteren hoe het is, hoe het hoort te zijn. Daarom legt het overal een label, een oordeel op. Totdat het hart eens de ruimte krijgt om te spreken. Vaak is dat zacht, kort maar krachtig, als je het horen wil en kan. Boven één van mijn blogposts stond de subtitel " Ik dacht dat ik moest geven om te ontvangen ". En laat dat nu net mijn grootste levensles zijn, naast al die andere l...

Ontwapende ontwaking

 Geloof jij in goed of kwaad? Het leven is magisch, een echt wonder. Als je alleen al kijkt naar hoe een baby ontstaat. Onder de microscoop gezien is het adembenemend mooi hoe er een soort dans tussen eicel en zaadje plaatsvindt. Het zaadje is helemaal niet de patriarchale agressor die zich bruut een weg door de eicel wrikt. Nee, als het juiste zaadje de eicel benaderd ontstaat er een trilling in de eicel, en er volgen bewegingen, als een soort ritmische dans tussen beiden, waarbij uiteindelijk de eicel bepaald of het zaadje haar barrière, haar grens door mag gaan. Zij opent zich voor het zaadje. En daar volgen nog veel meer magische momenten op. Na de bevruchting, het samensmelten van het vrouwelijke en het mannelijke aspect, deelt de cel zich, en nog eens, nog eens, alsmaar verder. Het deelt zich in identieke kopieën van de bevruchte cel, waarbij elke cel dezelfde genetische inhoud en daarmee blauwdruk voor het leven in zich draagt. En toch pakt uiteindelijk elke cel slechts een ...