Wat ik met je delen wil....

"Zeggggg makkerrrr, luister vriend, wat ben ik voor dier?', zei het grauw witte schepsel tegen de olifant. De olifant, die al jaren zeer zelfingenomen enkel in een vijver naar zichzelf had staan staren, bleef stil staan kijken. Wat in hemelsnaam is dat? Het  heeft geen slurf, het heeft een totaal mislukte tint van grijs....nee....zeg, dat is een mislukte olifant. "U bent een olifant", zei de olifant, "maar dan wel een mislukte". "Oh ja?", zei de mislukte olifant, "hoe komt u daar zo bij?" "Nou", zei de olifant, "u heeft namelijk geen slurf en uw kleur is wat gebleekt. Niet helemaal een geslaagde olifant om het maar zo te zeggen". De mislukte olifant kwam naast de olifant aan de rand van de vijver staan en keek naar zijn spiegelbeeld. "Inderdaad, ik heb geen slurf en mijn kleur lijkt wel wat bleek. U heeft vast gelijk, ik ben een mislukte olifant", zei de mislukte olifant. Een paar jaar later kwa...

Nou, dat is hem dan. THE MAN HIMSELF  oftewel Chris-dus . Hij is een soort dandy, maar toch weer net niet; een metro-man, maar dan net even anders.  Hyper intelligent, een gevoel voor kleur en compositie, met een uitgesproken smaak en heel eigen stijl.  Deze man valt eigenlijk niet in een hokje te plaatsen. Dat maakt hem bijzonder, maar soms lastig. Want zoals je weet zijn hokjes handig; aan elk hokje kleeft een lijst regels en afspraken en gebruiksaanwijzingen. En dat is dus nou net waar hij niet op zit te wachten. Het enige hokje waar hij vrijwillig ingaat is waarschijnlijk het pashokje bij zijn favoriete kledingzaak. Deze man heeft een uniek zelfbeeld. Echt bijzonder en zo vol zelfvertrouwen. Wat dan weer leuk kan zijn als hij het pashokje uitloopt met een getailleerd t-shirt voor de jonge generatie, welke niet berekend is op de wat oudere buikmaten. " Dit vind ik echt een leuk shirt, wat vind jij? ", vraagt hij mij. Hij kijkt ...